Gdy burza dopadnie nas na otwartej przestrzeni trzeba przyjąć pozycję kuczną tzn. objąć mocno ściśnięte nogi rękoma i schować głowę. Po uderzeniu pioruna w ziemię jego ładunek „rozpływa się” w promieniu kilkuset metrów. W tym czasie przez powierzchnię ziemi płynie prąd, a jeśli mamy nogi szeroko rozstawione powstaje między nimi różnica potencjałów tzw. „napięcie krokowe” które może nawet zabić. Nie należy więc kłaść się na ziemi, a jeśli musimy usiąść to lepiej będzie na plecaku niż na ziemi.                                          
Piorun uderza w najwyższy punkt w okolicy, bo chce jak najszybszą drogą dostać się do ziemi. Jedną z najgłupszych rzeczy, którą można zrobić jest więc schowanie się pod wysokim drzewem lub masztem. W takiej sytuacji ono jest jednym z wyższych, jeśli nie najwyższym punktem i to w nie trafi piorun. Drzewo albo się na nas zawali, albo będzie pełniło rolę przewodnika dla energii elektrycznej i zostaniemy porażeni poprzez ziemię. Lepiej zmoknąć niż ochronić się przed deszczem w tak niebezpiecznym miejscu.
Gdy przebywamy w grupie należy się rozproszyć. Bezpieczna odległość od innej osoby wynosi 5m.
Kiedy w pobliżu znajduje się samochód to jest on najbezpieczniejszym schronieniem. Wszystkie samochody, z wyjątkiem otwartych kabrioletów,  są klatkami Faradaya* (prawie idealnymi jeśli nie liczyć okien). Gdy okna i drzwi są szczelnie pozamykane, a pasażerowie nie dotykają metalowych części to jesteśmy bezpieczni. Przed atakiem trzeba tylko schować wszelkie anteny. W przypadku uderzenia pioruna, prąd spłynie po karoserii nie penetrując wnętrza, a my będziemy całkowicie odizolowani od wyładowań elektrycznych. Dobrze byłoby oddalić się od drzew i wysokich słupów, bo gdy trafi je piorun to mogą się zawalić na auto. Podczas burzy nie powinno się prowadzić samochodu, gdyż błyskawica może oślepić kierowcę.
Jeśli jest się w wodzie to trzeba jak najszybciej z niej wyjść. Woda jest doskonałym przewodnikiem elektryczności, a jej zbiorniki oraz mokry piasek wokół nich zgromadzony przyciągają pioruny. Kiedy nie mamy możliwości dotarcia do brzegu trzeba odizolować się od wody i od metalowych przedmiotów. Pływając na desce surfingowej lub windsurfingowej kucamy na niej. W przypadku tej drugiej należy złożyć żagiel. Deska nie ochroni nas w żadnej sposób od niebezpieczeństwa, ale przynajmniej je zmniejszy, bo nie dojdzie do kontaktu z wodą. Będąc na łódce nie wolno dotykać jej metalowych elementów. Jeszcze przed nadejściem burzy trzeba uziemić wanty i maszty do powierzchni wody za pomocą metalowych linek. Jeśli można zejść pod pokład to należy to jak najszybciej zrobić.   
Znajdując się w budynku trzeba szczelnie pozamykać okna. Jeśli budynek jest wyposażony w wewnętrzną i zewnętrzną osłonę odgromową to nie ma się czego bać.  Zewnętrzna osłona odprowadzi prąd piorunowy do ziemi, a wewnętrzna ochroni nasze urządzenia przed przepięciami. W budynku wyposażonym w taki system zabezpieczeń można rozmawiać przez telefon (bezpieczniejszy jest ten bezprzewodowy), oglądać telewizję, słuchać radia i korzystać z komputera. Nie należy jednak do końca ufać osłonom i dobrze jest odłączyć wszystko z kontaktów. Gdy nie mamy osłon to trzeba wyłączyć z gniazdek  wszystkie urządzenia elektryczne. Możemy w ten sposób ochronić cenny sprzęt, a nawet własne zdrowie i życie!                          
*Klatka Faradaya - osłona elektrostatyczna w postaci zamkniętego naczynia metalowego lub gęstej metalowej siatki. Stosowana głównie do zabezpieczania urządzeń elektrycznych przed zakłócającym działaniem zewnętrznego pola elektrycznego.           

Porażenie piorunem to bardzo szybki przepływ prądu o bardzo wysokiej energii po ciele. Efektem porażenia mogą być:

• uszkodzony układ nerwowy
• obrzęk mózgu
• zatrzymana akcja serca i zaburzony jego rytm
• poparzenie termiczne – figury Lichtenberga, zwane figurami piorunowymi – brunatne lub sinoczerwone pasma
• gwałtowne skurcze mięśni, które mogą skutkować nawet złamaniami kości

    Objawy porażenia piorunem:

• zatrzymanie krążenia
• zaburzenie rytmu serca
• zatrzymanie oddechu
• zaburzenie widzenia
• ogłuchnięcie
• drgawki
• utrata przytomności
• pobudzenie
• apatia
• tępe uszkodzenia kończyn, kręgosłupa i narządów wewnętrznych
• oparzenia
• zmiany na skórze